Johnny, Tell The Story

To zabawne z jaką lekkością opowiadam o wszystkich chorych wydarzeniach z mojego życia. Wygodnie jest zostać anonimowym. W Internecie mogę być każdym. Jestem „Mr. Nobody” z którym możesz się utożsamiać. Z którym powinieneś się utożsamiać. Co jeśli to właśnie Ty tworzysz tą stronę? Autorem może być każdy. Twój brat, kolega, sąsiad, kelner w restauracji, do której zwykle zabierasz dziewczynę, barman w ulubionej knajpce, recepcjonista któremu powierzasz swój dowód tożsamości. Każdy. Włącznie z Tobą. Zadaj sobie zatem pytanie: po co to wszystko? Co masz tak naprawdę do powiedzenia? Co chcesz przekazać? Co chcesz zmienić? Czy w ogóle chcesz coś zmienić? Czy zmiana jest potrzebna? Pozwól, że powiem Ci kim jesteś. Jesteś zwierzęciem podążającym za instynktem, koszem na brudne myśli, szufladą na Twoje tajemnice. Ale w tym wszystkim dostrzegam sztukę. Walka z samym sobą, odgrywanie ról, malowanie nowej rzeczywistości, animacja życia. Jednak te dwie sprzeczności – zwierzęcość i artyzm

Zaprosiłem go kiedy tylko znowu się odezwał. Trafił idealnie w dzień, w którym chciałem znowu to zrobić. Widziałem go już wcześniej. Całowaliśmy się w tym samym parku, w którym przeżyłem tamtą chorą przygodę z daddym z poprzedniego opowiadania. Chciał skoczyć ze mną na taniego szampana i pogadać. Ja natomiast miałem na ten wieczór inny scenariusz. Powiem Ci szczerze, znam go w chuj dużo czasu a nadal nie wiem jak się nazywa. Mam słabą pamięć do imion a głupio mi zapytać po takim czasie jak się nazywa. On zna moje imię. Ja nie muszę. Tutaj nazwiemy go Robert. Robert, który nie jest moim wyśnionym ideałem. Na portalu ma podany wiek 29 lat już od dwóch lat, ale nikt się go nie czepia. Bo jest anonimowy. Tak samo jak ja. I nie obchodzi mnie to kim jest, co robi, jakie ma problemy lub jego metryka. Pojawia się wtedy kiedy tego potrzebuję. Swego czasu miałem pewne mieszkanie tylko do swojej dyspozycji. Chodziłem tam ze znajomymi tworzyć, płakać, pić, bawić się. Zatem tej noc